Chojeńskie obchody 100 - lecia Odzyskania Niepodległosci

Szczerze wierzący tego nie zrobią, bo chrześcijaństwo ma w sobie ten paradoks, że lokując nadzieję w życiu przyszłym, za tworzywo swoich wysiłków gromadzących zasługi dla Nieba obiera to, co bardzo ziemskie - np. pomoc starcom, chorym, odwiedziny krewnego, nawiązywanie kontaktu z osoba izolujacą się w rodzinie, uczciwa pracę, itd. Tym sie różni chrześcijaństwo od buddyzmu, że nie chce dystansować się od świata zyskując typową dla tej wschodniej filozofio-religii obojętnośc dla świata, bo celem jest miłość (nie tylko oblubieńcza, jak wynika z mojej wyliczanki). Z kolei ateista uważa, ze wszystko jest względne, bo jeśli nie ma Najwyższego Prawodawcy, to wszystko jest dozwolone, i przed śmiercią, która jest kresem wszystkiego, trzeba tylko używac życia, jak najmocniej. Katolik nie chce tego, bo to życie to wstęp do przyszłego, ale ten wstęp trzeba SERIO przeżyć, bo życie doczesne to dar i zadanie.